17 Nisan 2012 Salı

Nisan yağmuru

Dudaklarım yapışmış birbirine ; susmaktandır elbet , konuşmuyorum kaç gündür.Gerçi susmakta konuşmak , hemde gerçekleri konuşmak.Konuşsam ne olacak ki söz geçirebilecek miyim kadere ,  kalbime . Rüzgar dikeni etkiler , gül kaybeder mi güzelliğinden bir şey ?  Rüzgarda toza bulanmış diken misali dışarıdaki pislikten kalbimi koruyamaz oldum.Ne yapacağımı bilmeden yoldan çıktım sana geldim ; diken oldum , kan oldum , göz yaşı oldum.Tozlusun dedin istemedin , gül güzeldir ya hani kalbin ona aktı tabii. Sonrasında yanağımdaki çukurda biriken suyu tazeledim her gece.Gül olacaktım ya göz yaşı ile suladım kendimi.Şimdi nisan yağmuru altında , arındım sana olan nefretimden.Umarım bir parçada bana verirsin , güle duyduğun sevginden.

2 yorum:

Adsız dedi ki...

Arkadaşlarını hatta kardeşlerini üzme
kötü gününde yanında olacak kimse kalmaz ve böyle davranmaya devam edersen herkes seni bırakıp gidicek bunuda böyle bil .
sizin okulda seni yakından tanıyan ama senin çevrende ara sıra olduğum biriyim beni çok rahat bulabilirsin aslında ama ben senin yanına pek gelmiyorum ara sıra geliyorum iyiliğini istiyorum bir dost diyelim biz buna .
Arkadaşlarını üzme onlara gereken değeri ver :)

Hande dedi ki...

Ben gereksiz yere asla insan üzmem üzüyorsam mutlaka bir sebebi vardır ama tavsiyelerini dinlerim.Kim olduğunuda az çok tahmin edebiliyorum aslında.Çevremde çok arkadaş olması benim için önemli değil 2-3 tane olsun gerçek olsun.Teşekkürler..