27 Şubat 2012 Pazartesi

Özlemek


Bazen seni hayal edip "Allah belanı versin" diye içimden geçirdiğim oluyor.Ama güzel anmak istiyorum seni.Güzel anılarımızı hatırlamaya çalışıyorum.En azından hayalini bıraktın bana.Ha birde kokun.Kıyafetlerime , üstüme sinmiş kokunun haricinde her yerden duyuyorum kokunu.Herkes mi senin parfümünü kullanıyor ! Her neyse bıraktığın anılar , hayalin ve kokun için teşekkürler.Seni en güzel halinle özlüyorum..

26 Şubat 2012 Pazar

Hatalar..



Yazının şarkısı

"Bir iz bırak burda , iz bırakanlar unutulmaz "

Hani tam hayatınıza düzen verirsiniz de biri çıkıp girer ya yeniden hayatınıza.Sonra tüm alışılmış düzeninizin içine eder sizi darmaduman eder.Kendinizi sorgularsınız nerede hata yapıyorum diye.Buldum ben nerede hata yaptığımı.Herkesi düşünmem , onlar için yaptığım fedakarlıklar , Onlar için sevinmem ,her şey.. Ben kendimi kaybetmişim bir kere.Başkalarını mutlu edeyim kırmayayım derken ben , ben olmaktan çıkmışım.Her gün çevresindekileri kollayan ,onlar için mutluluk rolünü üstlenmiş bir hande var içimde.Peki ya benim mutsuzluğum ? Mutlu ettiğim insanlar benim mutsuzluğumdan ne diye zevk alırlar.Ben mi iyiyim onlar mı kötü ? Ben artık çevremdekileri anlamaya çalışmaktan çok yoruldum.Gereksiz insanlar gereksiz olduklarını birer birer hayatımdan çıkarak gösteriyorlar.Hayatımdan çıkan insanlar için üzülüyor muyum ? Hayır asla.Sadece buruk bir sevinç yaşıyorum işte.Gerçek yüzlerini gördüğüm için.İlk tanıştığınız günden itibaren yatıp kalkıp düşündüğünüz insan , üç gün görmeyince özlemden delirdiğiniz insan , size senelerce beraber olacağız diyen insan sizi bırakınca üzülürsünüz değil mi ? Ben üzülmüyorum.Pişmanlıkta duymuyorum.Sadece diyorum ki vakti dolan varsa buyursun gönül kapısı daima açık.

24 Şubat 2012 Cuma

Klasik Cuma


Yazının Şarkısı
Klasik bir cuma geçirmeye hoşgeldik.Bugün sabah okula gittim o kadar sıkıcı dersler vardı ki hayattan soğudum.Ama okul çıkışında arkadaşımın ablası geldi beni görmeye , normalde şehir dışında okuyordu birkaç günlüğüne gelince beni görmeden gitmemiş çok sevindim.Malum ben Facebook denen sosyal paylaşım sitesindeki hesabımıda dondurunca konuşamıyorduk.Sonra dershaneye gittim sınav vardı , ne sınav ama (!).Nedense artık cumalara sevinemiyorum lan.Herneyse işte yarın saçlarımı kesireceğim ama her an kararımdan vazgeçebilirim.Sonra belki o arkadaşımın ablasınla buluşurum.Sonrada dershane kapanana kadar dershanede test çözerim.Evet bir hafta sonu planıma şahit oldunuz.Eğer hala ekran başında bu yazıyı okuyorsanız iyi tatiller.

23 Şubat 2012 Perşembe

Somebody That I Used Know

Arada sırada beraber olduğumuz günleri düşünüyorum
Mesela senin "o kadar mutluyum ki şu anda ölebilirim" deyişini
Kendimi senin bana uygun olduğuna inandırdım
Ama yanında çok yalnız hissettim
Ama o sevgiydi
Belli bir tür acıya bağımlı olabilirsin
Mesela sonuna kadar feragat
Her zaman sonuna kadar
Yani biz mantıklı olamayacağımızı anladığımızda
Sen dedin ki arkadaş kalabiliriz
Ama şunu itiraf etmeliyim ki bittiğine çok sevindim

Ama beni hayatından çıkarmak zorunda değildin
Sanki hiçbir şey yaşanmamış gibi davranmak zorunda değildin
Ve sanki biz birbirimize yabancıymışız gibi
Ve senin sevgine ihtiyacım bile yok
Ama bana yabancıymışım gibi davranıyorsun
Ve bu beni kahrediyor
Bu kadar küçülmen gerekmezdi
Arkadaşlarına eşyalarını toplattırıp
Sonra da telefon numaranı değiştirmen
Sanırım buna ihtiyacım yok gerçi
Şimdi sen sadece eskiden tanıdığım birisisin
Şimdi sen sadece eskiden tanıdığım birisisin
Şimdi sen sadece eskiden tanıdığım birisisin

Arada sırada bana kazık attığın günleri düşünüyorum
Ama her seferinde benim yaptığım bir şey yüzünden olduğuna inandırıyordun beni
Ve öyle yaşamak istemiyorum
Söylediğin her sözden bir mana çıkartmaya çalışarak
Kafama takmayacağım demiştin
Ve seni eskiden tanıdığın birine takılmış bulmayacağım demiştin...

Ama beni hayatından çıkarmak zorunda değildin
Sanki hiçbir şey yaşanmamış gibi davranmak zorunda değildin
Ve sanki biz birbirimize yabancıymışız gibi
Ve senin sevgine ihtiyacım bile yok
Ama bana yabancıymışım gibi davranıyorsun
Ve bu beni kahrediyor
Bu kadar küçülmen gerekmezdi
Arkadaşlarına eşyalarını toplattırıp
Sonra da telefon numaranı değiştirmen
Sanırım buna ihtiyacım yok gerçi
Şimdi sen sadece eskiden tanıdığım birisisin
Eskiden...
Tanıdığım birisi
Tanıdığım birisi
Eskiden...
Şimdi sen sadece eskiden tanıdığım birisisin

19 Şubat 2012 Pazar

Fırtına sonrası sessizlik

Yazının Şarkısı

Bazen büyük hayal kırıklıkları , kavgalar sonucu geriye kalan tek şey bir avuç sessizliktir.Bende dün geçirdiğim tatsız bir olay sonrası geriye kalan bir avuç sessizliği tatmış oldum.Uykusuz geçen bir geceden sonra sabah kafamda uyku gözlükleri ,ayağımdaki tavşanlı terlikleri süre süre balkona çıktım.Derin bir nefes aldım.Sonra buz gibi suyla donana kadar yüzümü yıkadım ve kitap okumaya başladım.Hani bazen konuşmak istersinizde sesiniz çok titrer konuşamazsınız.İşte bende konuşmak istedim ama konuşamadım.Kitaptaki her karakterin yerine kendimi koydum ama ben hangi hikayenin yolcusuyum bulamadım.Sonrası derin bir sorgulama zaten.Nerde hata yaptım , pişmanmıyım , kötümüyüm gibi yüzleşmeler.İnsan kendinle yüzleşirken yalan söyler mi hiç ? Ben söylemek zorunda kaldım.Anladım ki büyük bir fırtına yaşamamak için rüzgarı estiren insana çok değer vermeyeceksin.Çok değer vermeyeceksin ki hortumlara kapılıp gitmeyesin..

14 Şubat 2012 Salı

14 Şubat : Error


Şimdi başlığın ilk kısmını görenler ben 14 Şubat ile ilgili duygusal bir yazı yazacağımı sanmıştır.Yoo yazmayacağım gardaş bir sorun mu var ? 14 şubatı el ele kol kola geçirenlere inat , okul ve dershaneye gidip bir sürü bilgiyle kafam allak bullak eve döneceğim için öyle duygusal bir yazı yazmayacağım.Neyse şimdi niye yazdın demeyin lan bu yazıyı , 14 Şubata girmişiz saat 00:36 yazı yazmasam olmaz.Neyse 14 şubatınız mubarek olsun.
Not:İnşallah sap gibi geçirirsiniz lan zaten bunlar amerikanın oyunu.

12 Şubat 2012 Pazar

Ben ve rahatlamak ?


Okullar açıldı dersler,dershane,moralimi bozan gereksiz insanlar derken bayaa bi gerildim tabii böyle balon gibi oldum.Birde üst üste gelen olumsuz ve kafamı kurcalayan olaylar var.Tam ben "yeaa gidin lan başımdaan" diye isyan etmek üzereyken kafamda bir şimşek çaktı ( fikrim geldi demek oluyor şeediyim dedim).Sevgili Avie'sin bir yazısını (yazı için tık tık) gördükten sonra ona yoga yapmayı deneyeceğimi söylemiştim.Lan dedim bir deneyeyim bakalım bende buhar banyosu yapayım , şekilden şekle girip kemiklerimi çalıştırayım falan diye düşündüm.İşte hareketlerini denedim rahatlıyor gibi oldum koydum kaba sıcak suyu içine gül yaprağı attım üzerine havlu kapattım yüzümü yaklaştırdım birden bi ses gelince korktum sıcak suyu üstüme döktüm."Yanıyorum ulan" diye bağırmaya başladım evdekileride ayaklandırdım tabii.Böylece benim yoga maceram başlamadan bitmiş oldu.Herneyse yoga yapıp rahatlamak isteyen varsa yapsın rahatlasın ama benim gibi eline yüzüne bulaştıranlar varsa aman diyorum kalkın bi çay koyun canlarım :)

10 Şubat 2012 Cuma

Geri dönüşüm :)

Elimizdeki eşyaları değerlendirebileceğimiz bu iki fikirde çok hoşuma gitti :)


2 Şubat 2012 Perşembe

Ve tatil biter

Çoğu insan karlarla içli dışlı muhteşem bir şekilde geçirdiği , benimse sadece adam akıllı 2 gün eğlenebildiğim o meşhur tatil bitiyor.Yine sınavlar , dersler , dershaneler derken pestilimiz çıkacak ve kitaplarla dost olacağız.Yinede özledim okulu.Her zaman 2. dönem benim için daha iyi geçmiştir inşallah yine aynı olur.Hepinizin yeni döneminin umduğunuz gibi geçmesini dilerim :)

Kaybetmek


Herkes hayatında bir şeyleri kaybetmiştir.Kimi yüzüğünü , kimi küpesini , kimide sevdiklerini.Birde sevdiklerini kaybetme korkusu yaşayanlar vardır ki bu en kötüsüdür.Sevdiğiniz birinin en ufak soğukluğunda , tek bir ters hareketinde onu kaybetme korkusu yaşarsınız.Veya onu başka biriyle paylaşma korkusu.Bu korku ileri gittikçe saçmalarsınız , kaybetmemek için her yola başvurursunuz.Ama bakarsınız ki o kişi bir su gibi kayıp gider avuçlarınızdan.Sonra kendinize gelirsiniz ve ne yapıyorum ben diye irkilirsiniz.Bu seferde bir boşluğa düşersiniz ki ne boşluk ! tutunacak tek bir dal bile bulamazsınız.Ben bu korkunun hangi evresindeyim bilmem ama kaybetmekten bıktım..