Not: Yazıyı sabah 08:45'te yazdım ama anca yayınlama fırsatı buldum.
Önce sevdiğiniz terk eder sizi, ardından uykunuz. Sonra ne sevdiğiniz geri gelir, ne de uykunuz..
Sabah saat 08:45. Düşünmekten uyuyamadım , uykusuzluktan düşünemedim. Terk etmeyen bir uykum kalmıştı o'da gitti. Uyku yerini keşkelere bıraktı. Kulağımda kulaklık, balkonumda yağmur. Sabaha karşı kalemim ve ben.. Keşkeleniyoruz yine.
Keşke..
Keşke kalbim yerine , düşünce dizlerim kanasa..
Keşke çocukken olduğu gibi, kalbim sadece hızlı koşunca çarpsa..
Keşke tek umudum kocaman bir pastaya sahip olmak olsa..
Keşke benden önce sevmese birileri seni..
Keşke yağmurda tek başıma ağlamak zorunda kalmasam..
Belki de tek ihtiyacım olan biraz uyku , biraz sevgi..
Kim bilir belki bir gün ikisini de bulurum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder