İçimdeki kurt beni kemirirken yazıyorum..

Bazı olaylara açıklık getirmek için bu yazıyı yazıyorum.

Bu sene yazın çok eğleneceğimi söylesemde yaz benim için hiçte güzel gitmiyor. Bazen durup diyorum kendime "Ulan hiç mutlu olmuyor musun sen, hiç güzel şeyler yok mu hayatında?" diye. Biliyorum sizde yazılarımı okurken defalarca soruyorsunuz bu soruyu bana. Elbette mutlu olduğum zamanlar var ama bunlar bana yetmiyor ki. Ben tam mutlu oldum derken hayatımda bir şeyler kötüye gitmeye başlıyor. Bazen bu yüzden mutlu olmaktan korkuyorum. Ne zaman geleceğe dair bir plan yapsam yaptığım plan boğazıma düğümleniyor; göz yaşı oluyor, hıçkırık oluyor. Kıçıkırık insanlar yüzünden hıçkırığı bıraktım bazen küçük üzüntüler olmuyor işte bunlar. Tam yaz için plan yapmışken Hüseyin haberiyle irkildim biliyorsunuz. Tüm tatil planımı her şeyimi iptal ettim. Saatlerce ağladım, defalarca haplarla sakinleştim. Neyse ki beni yalnız bırakmayan arkadaşlar var , birde burdan şifa dileyenler. Hepsine ayrı ayrı teşekkür ediyorum. Hüseyin solunum cihazından çıktı. Gözlerini açtı sonunda. Şimdilik söylenenleri duysa da konuşamıyor başını sallamakla yetiniyor. Biliyorum eski haline dönecek. Komadan çıkıp biranda böyle iyileşecek kadar güçlü bir insan bunlarıda atlatacak. O günde benim hayatımın en güzel günü olacak. Bu konuya şu bazımda bir açıklık getirmek istedim. Dün Balıkesire gittim moralim biraz yerine geldi. Yalnız şu sıralar Hüseyinin kazasından sonra rüyalarıma kendi kazam girmeye başladı. Tabi siz benim kazamı bilmiyorsunuz. Uzun kirpikle okullar açılınca görüşemez olmuştuk , okullarımızın arasında da bayaa yol vardı. İşte bir gün bunun öğlen arasına yetişeceğim diye arkadaşımla bindik motora gittik , Uzun kirpik'i de gördüm bir güzel ayrıldık o okula gitti biz motora bindik. Tam yoldan çıkarken hızla bir araba bizim motora çarptı. Biz arkadaşımla düştük motorda benim sol bacağımın üzerine düştü. Öyle bacağım morardı falan ama önemli bir şeyimiz olmadı. Sadece 2 hafta boyunca falan en ufak şeylere ağladım, gülmeye başladım mı susamadım falan öyle psikolejim bozuldu. İşte şimdi rüyalarımda o arabanın bize çarptığı an, benim bağırmam falan aklıma geliyor gerçekten nefesim kesiliyor. Bu rüyalar biraz daha böyle devam ederse bir doktora çıkarım. İşte bu kadar Hüseyin düzelince bende ertelediğim tatilime çıkacağım. Şimdilik beklemeye devam..