Tüm haftayı melankoliye bağlamama rağmen bugün bir arkadaşımla buluştuk.Dertleştik konuştuk kendime geldim.Birde saat başı günlük tutmaya başladım bu hafta.O zaman geçmişe bakıp duygularını , hatalarını anlayabiliyorsun..Ben çözüm yolunu buldum ya meğer seni üzen için ağlamayacakmışsın seni mutlu edenle gülecekmişsin.Karar verdim bundan sonra üzen herkese kapıyı göstereceğim.Bu ne lan ağlama duvarı mıyım ben ? Birazda Polyanna olmalıyım.Olacağımda.
2 yorum:
Ol kardeşim her zaman yanındayım :) <3
Teşekkürler kardeşim :) <3
Yorum Gönder